ΜΕΡΙΚΕΣ ΣΥΜΒΟΥΛΕΣ ΚΑΙ ΔΙΕΥΚΡΙΝΗΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΛΛΕΡΓΙΑ

Η αλλεργία όπως και η αμάθεια μπορούν να προκαλέσουν προβλήματα σ’ ολόκληρη τη ζωή ενός ανθρώπου. Στο άρθρο αυτό γίνεται προσπάθεια να εξηγηθεί με απλά λόγια τι είναι η αλλεργία, ποια συμπτώματα μπορεί να προκαλέσει, ποιές αιτίες κρύβονται πίσω από τα αλλεργικά συμπτώματα, πως γίνεται η διάγνωση και ποια μπορεί να είναι η θεραπεία. Ο σκοπός είναι επίσης να εξοικειωθείτε με το λεξιλόγιο και τις στοιχειώδεις γνώσεις  της αλλεργίας. Εξοικονομήστε λίγη ώρα για να το διαβάσετε. Θα καταλάβετε σύντομα πως με μερικά απλά βήματα μπορείτε να βοηθήσετε τον εαυτό σας, το παιδί σας ή κάποιον άλλο ασθενή. Γνωρίζοντας εξ άλλου καλύτερα τα αίτια και κατανοώντας τα συμπτώματα της αλλεργίας βοηθάτε αναμφίβολα την προσπάθεια του γιατρού να κάνει τη σωστή διάγνωση.

Είναι συχνή πάθηση ή αλλεργία;

Ο αριθμός των αλλεργικών ατόμων αυξάνει συνεχώς σε όλες τις χώρες του σύγχρονου κόσμου. Αυτό ωφείλεται στην αυξανόμενη ρύπανση του περιβάλλοντος, στις διαιτητικές συνήθειες, και σε πολλούς άλλους παράγοντες του σύγχρονου τρόπου ζωής, που δεν είμαστε απόλυτα σε θέση να διευκρινίσουμε. Έχει υπολογισθεί ότι ένα στα πέντε άτομα πάσχει από κάποια αλλεργία, ελαφριάς είτε σοβαρότερης μορφής ή διατρέχει τον κίνδυνο να παρουσιάσει κάποιο αλλεργικό προβλήματα κατά τη διάρκεια της ζωής του.

Τι είναι η αλλεργία;

Είναι μια ανώμαλη αντίδραση του οργανισμού όταν έρθει σε επαφή με ορισμένες ουσίες. Το αλλεργικό δηλ. άτομο εκδηλώνει συμπτώματα όταν έρθει σε επαφή με αυτές τις ουσίες, που είναι ακίνδυνες για τα μη αλλεργικά άτομα. Το αλλεργικό όμως άτομο αναγνωρίζει ως βλαβερές αυτές τις ουσίες, (όπως γύρη, τρίχωμα ζώων, φάρμακα, τρόφιμα κλπ), που δεν είναι βλαβερές για τα μη αλλεργικά άτομα. Οι ουσίες αυτές ονομάζονται αλλεργιογόνα. ‘Όταν μια αλλεργιογόνος ουσία έρθει σε επαφή με ένα αλλεργικό οργανισμό τότε το ‘ανοσοποιητικό του σύστημα, (δηλ. το αμυντικό του σύστημα), προσπαθεί να τον προστατεύσει. Τα μέσα της προστασίας είναι πολύπλοκα και πολύμορφα. Με απλά όμως λόγια η προστασία αυτή συνίσταται στη δημιουργία ειδικών αντισωμάτων. Τα ειδικά αυτά αντισώματα ενώνονται με τα αλλεργιογόνα, όταν αυτά εισέλθουν στον οργανισμό. Αυτή η ένωση προκαλεί την απελευθέρωση κάποιων άλλων ουσιών, ( όπως η ισταμίνης ), που ευθύνονται, (δηλ. προκαλούν), τα συμπτώματα της αλλεργίας. Θα μπορούσαμε έτσι να πούμε ότι: αλλεργία είναι η υπερβολική αντίδραση του αμυντικού συστήματος του οργανισμού όταν έρχεται σε επαφή με ουσίες που θεωρεί βλαβερές, έστω κι αν αυτές δεν είναι. Γιαυτό η αλλεργία ονομάζεται και εκδήλωση υπερευαισθησίας.

Ποιες ουσίες μπορούν να δράσουν σαν αλλεργιογόνα;

Τα πιο συνηθισμένα αλλεργιογόνα είναι οι γύρεις ορισμένων φυτών, τα επιθήλια των ζώων (κυρίως γάτας και σκύλου), τα ακάρεα της σκόνης του σπιτιού, η σκόνη του σπιτιού, οι μύκητες, ορισμένα φάρμακα, διάφορες τροφές όπως αυγό, γάλα, ψάρι, ξηροί καρποί και άλλα. Επίσης τα πούπουλα, το μαλλί, τα διάφορα απορρυπαντικά. η κιμωλία, οι χρωστικές, τα καλλυντικά, τα αρώματα, και ένα πλήθος από πολλές άλλες ουσίες μπορούν να δράσουν σαν αλλεργιογόνα.

Ποια είναι τα αλλεργικά συμπτώματα;

Δεν υπάρχει ΜΙΑ μόνο αλλεργική εκδήλωση. Η αλλεργία μπορεί να εκδηλωθεί στον ίδιο άνθρωπο με διαφορετικούς τρόπους, σε διαφορετικές περιοχές του σώματος και να είναι λιγότερο ή περισσότερο σοβαρή. Οι κυριότερες αλλεργικές εκδηλώσεις είναι η αλλεργική ρινίτιδα, το αλλεργικό άσθμα, η τροφική αλλεργία, η αλλεργική επιπεφυκίτιδα, οι δερματικές αλλεργίες, οι αλλεργίες σε φάρμακα και οι αλλεργίες σε έντομα (κυρίως σφήκες -μέλισσες). Έτσι λοιπόν είναι δυνατόν ένα άτομο να εμφανίζει κάποια στιγμή μια ή περισσότερες αλλεργικές εκδηλώσεις ενώ κάποια άλλη χρονική στιγμή το ίδιο άτομο να εμφανίζει  κάποιες άλλες αλλεργικές εκδηλώσεις. Για παράδειγμα μπορεί ένα άτομο κάποια χρονιά, στην περίοδο της άνοιξης, να εμφανίσει αλλεργική ρινίτιδα και επιπεφυκίτιδα (κοκκινίλα και φαγούρα στα μάπα) και την επομένη χρονιά το ίδιο άτομο να μην εμφανίσει κανένα αξιοπρόσεκτο σύμπτωμα ή να εμφανίσει αλλεργικό συνάχι που θα διαρκέσει πολλούς μήνες. Το ίδιο άτομο είναι δυνατόν μετά από κάποια χρονική περίοδο να κάνει κρίση άσθματος και μετά από κάποιο χρονικό διάστημα να εμφανίσει αλλεργική δερματίτιδα. Το ίδιο άτομο μπορεί κάποια στιγμή να εμφανίσει αλλεργία σε ένα φάρμακο, που είχε ήδη πάρει πολλές φορές στο παρελθόν χωρίς κανένα πρόβλημα. ‘Όλες αυτές οι εκδηλώσεις μπορεί να εμφανισθούν μεμονωμένες ή να συνδυάζονται μεταξύ τους ή να συνυπάρχουν με κάποια άλλη ευκαιριακή ή προϋπάρχουσα νόσο με αποτέλεσμά να δημιουργείται ένα μωσαϊκό συμπτωμάτων, που πολύ εύκολα παραπλανεί τον άρρωστο αλλά και τον γιατρό.

Πως εκδηλώνεται η αλλεργία στη γύρη των φυτών;

Εκδηλώνεται συνήθως σαν ρινίτιδα δηλ. σαν κοινό συνάχι. Τα κυριότερα συμπτώματα είναι το μπούκωμα, η καταρροή, ο βήχας και το φτέρνισμα. Επίσης μπορεί να υπάρχει φαγούρα στα μάτια, τη μύτη και στο φάρυγγα. Μερικές φορές μπορεί να συνοδεύεται με άσθμα.        Τα αλλεργικά άτομο στη γύρη προσβάλλονται από αλλεργία όταν η συγκέντρωση της γύρης στον αέρα ξεπεράσει κάποιο όριο. Αυτό είναι μεταβλητό ανάλογα με το είδος της γύρης που προκαλεί την αλλεργία.

Ποιες γύρεις προκαλούν συνήθως αλλεργίες στην Ελλάδα;

Η συνηθέστερη στην Ελλάδα αιτία του αλλεργικού συναχιού είναι: η γύρη των αγρωστωδών (σίκαλη, βρώμη, σιτάρι, καλαμπόκι κλπ), η γύρη της ελιάς και η γύρη ενός φυτού που λέγεται παριετάρια ( ή περδικάκι). Αλλά όμως και η γύρη άλλων δένδρων ή Θάμνων, όπως η λεύκα, η ιτιά, το λίγουστρο, το κυπαρίσσι, το πλατάνι κ.α. μπορούν να προκαλέσουν αλλεργική ρινίτιδα, κυρίως την άνοιξη.
Γενικά μπορούμε να πούμε ότι τα φυτά που γονιμοποιούνται με τον αέρα παράγουν, συνήθως, μεγάλες ποσότητες ελαφριάς γύρης, που μεταφέρεται με τον αέρα σε απόσταση εκατοντάδων χιλιομέτρων, προκαλόντας συχνότερα αλλεργίες. Τα φυτά που γονιμοποιούνται με έντομα παράγουν, συνήθως, βαρύτερη και κολλώδη γύρη και δεν προκαλούν συχνά αλλεργία.
Τα διάφορα φυτά ανάλογα με τον τόπο και το κλίμα όπου φύονται έχουν διαφορετικές περιόδους άνθισης. ‘Έτσι λοιπόν από την άνοιξη μέχρι το φθινόπωρο αιωρούνται στον αέρα πολλά είδη γύρης. Θεωρητικά λοιπόν από την αρχή του έτους μέχρι το τέλος Οκτωβρίου υπάρχουν στην ατμόσφαιρα διάφορα είδη γύρης διότι τα διάφορα είδη φυτών έχουν ανθοφορία σε διαφορετικούς χρόνους. Η μεγαλύτερη όμως έκταση της άνθισης επικρατεί την άνοιξη και η λιγότερη το καλοκαίρι.

Οφείλεται η αλλεργική ρινίτιδα (αλλεργικό συνάχι) μόνο στη γύρη;

‘Όχι. Το αλλεργικό συνάχι, η πιο συχνή αλλεργική ασθένεια, μπορεί να οφείλεται και σε μη εποχιακά αλλεργιογόνα, όπως η σκόνη του σπιτιού, τα ακάρεα της σκόνης του σπιτιού, ορισμένοι μύκητες και τα επιθήλια των ζώα, (κυρίως γάτας και σκύλου). Στις περιπτώσεις αυτές η αλλεργική ρινίτιδα εκδηλώνεται σε όλη τη διάρκεια του έτους και λέγεται ετήσια αλλεργική ρινίτιδα ή μη εποχιακή αλλεργική ρινίτιδα.

Τι είναι τα ακάρεα της σκόνης του σπιτιού;

Τα ακάρεα είναι μικροσκοπικοί οργανισμοί, (ζωύφια του σπιτιού), αόρατα με γυμνό μάτι, που ζουν, αναπαράγονται και πεθαίνουν μέσα στις κατοικίες μας και κυρίως στα μαξιλάρια και στα στρώματα.
Δύο είδη ακάρεων είναι πολύ σημαντικές πηγές αναπνευστικών αλλεργιών: το Dermatophagoides pteronissinus και Dermatophagoίdes farinae. Τα ακάρεα αυτά,                    (δερματοφαγοειδή), ζουν κυρίως στα στρωσίδια των κρεβατιών, και τρέφονται με κομμάτια επιδερμίδας, που αποπίπτει λόγω τριβής με τα κλινοσκεπάσματα. Επίσης τρέφονται με μικροσκοπικούς μύκητες που βρίσκονται στα στρώματα. Από μελέτες έχει βρεθεί ότι υπάρχουν περίπου 1500-3500 ακάρεα σε ένα γραμμάριο σκόνης μαζεμένης από στρώματα.

Συμβουλή: Ο καλός αερισμός του κρεβατιού και των κλινοσκεπασμάτων για την αντιμετώπιση της αλλεργίας στα ακάρεα είναι θεμελιώδης κανόνας. Το υπνοδωμάτιο πρέπει να είναι δροσερό και ξηρό. Επίσης πρέπει να καθαρίζονται και να πλένονται συχνά οι κουβέρτες, οι ταπετσαρίες και οι κουρτίνες. Τα άλλα αντικείμενα του σπιτιού όπως χαλιά, πολυθρόνες, βιβλιοθήκες πρέπει να αερίζονται και να σκουπίζονται συχνά με ηλεκτρική σκούπα (όχι με ξεσκονόπανο, για να αποφεύγονται έτσι τα σύννεφα σκόνης).
Περιορίστε επίσης τα αντικείμενα που μαζεύουν σκόνη, όπως βαρειά ή ογκώδη διακοσμητικά είδη, χοντρές ταπετσαρίες, διπλές κουρτίνες, χνουδωτά υφάσματα, παιχνίδια από ύφασμα, χοντρά χαλιά και δέρματα ζώων. Αντικαταστείτε τις μοκέτες με πλαστικό πάτωμα ή παρκέ. Προτιμάτε τα σκεπάσματα, οι κουρτίνες, τα μαξιλάρια και τα στρώματα που είναι από συνθετικά υλικά.

Ποια αλλεργιογόνα περιέχει η σκόνη του σπιτιού;

Η σκόνη του σπιτιού περιέχει ένα μεγάλο αριθμό αλλεργιογόνων μικροστοιχείων ανάμεσα στα οποία κυριαρχούν τα ακάρεα. Υπάρχουν όμως και μύκητες, επιθήλια επιδερμίδας, τρίχες κατοικίδιων ζώων, φυτικές ίνες, πούπουλα, νεκρά έντομα, γύρεις κ.α. Η ποσότητα και η ποιότητα της οικιακής σκόνης μεταβάλλεται ανάλογα με τα χαρακτηριστικά της περιοχής, του κλίματος, του υψομέτρου, της εποχής και ποικίλει από σπίτι σε σπίτι ( μια αγροικία είναι διαφορετική από ένα διαμέρισμα στη πόλη), αλλά επίσης ποικίλει και στο εσωτερικό του ίδιου σπιτιού (το μπάνιο είναι διαφορετικό από την κρεβατοκάμαρα).

Οι μύκητες προκαλούν αλλεργική ρινίτιδα;

Ναι οι μύκητες (η μούχλα) θεωρούνται υπεύθυνοι σε πολλές περιπτώσεις για εκδήλωση αλλεργικής ρινίτιδας και άσθματος.
Η έκθεση στους μύκητες (μούχλα) είναι συνήθως χωρίς καθορισμένα εποχιακά όρια (όπως και η έκθεση στην οικιακή σκόνη).
Οι μύκητες, (μούχλα), αναπτύσσονται στους τοίχους με υγρασία, στις κουρτίνες του λουτρού, στα δερμάτινα είδη, στις ντουλάπες, στα κλινοσκεπάσματα, στα φυτά εσωτερικού χώρου, στα τρόφιμα που μένουν έξω από το ψυγείο, στις ταπετσαρίες τοίχου, στους σκουπιδοτενεκέδες, στις περιοχές κάτω από νεροχύτες και νιπτήρες, στα φίλτρα διαφόρων συσκευών ύγρανσης του αέρα, στα αερόθερμα, στις συσκευές κλιματισμού, στις βρύσεις που έχουν διαρροές, στις σωληνώσεις, στις ξύλινες επιφάνειες, στις παλιές εφημερίδες, βιβλία και χαρτιά, στα παλιά και βρώμικα κλινοσκεπάσματα και ενδύματα.
Μεγάλη σημασία για την ευνοϊκή ανάπτυξη των μυκήτων έχει ο τύπος κατασκευής της κατοικίας, η παλαιότητα και η τοποθεσία.

Συμβουλή : Μια κατοικία που παραμένει κλειστή και έχει φτωχό αερισμό γρήγορα γεμίζει με μύκητες και μυρίζει μούχλα: Πριν την επισκεφθεί κάποιο αλλεργικό άτομο για καλοκαιρινές διακοπές, φροντίστε να αεριστεί και να λιαστεί.
Μεγάλες ποσότητες μυκήτων, αναπτύσσονται στους σωρούς από ξερά φύλλα δένδρων και στις αποθήκες ξυλείας ή προϊόντων ξύλου. Επίσης στις διάφορες τροφές όπως τυριά, γιαούρτι, ξηροί καρποί, κρασί, μπύρα κ.λ.π.

Τι γίνεται με τα κατοικίδια ζώα; Υπάρχει αλλεργία που οφείλεται στα ζώα;

Δυστυχώς ναι. Αυτός ο τύπος αλλεργίας είναι αρκετά συνηθισμένος και μπορεί να επιδεινώσει και άλλους τύπους αλλεργιών. Τα αλλεργιογόνα στην περίπτωση αυτή δεν βρίσκονται μέσα στις τρίχες των ζώων, αλλά οι τρίχες είναι φορείς ζωικών αλλεργιογόνων όπως: σάλιων, ούρων, λεπιών και επιθηλίων δέρματος.
Η γάτα όπως όλοι ξέρουν αφιερώνει, πολύ χρόνο στο να γλείφει το τρίχωμά της. Κατά συνέπεια εναποθέτει σάλιο στις τρίχες της, πού στη συνέχεια θα σκορπιστούν παντού. ‘Έτσι αποτελεί για το περιβάλλον του σπιτιού μία πραγματική πηγή αλλεργιογόνων.
Συμβουλή : Αν ένα μέλος της οικογένειας είναι αλλεργικό είναι σκόπιμο να απομακρυνθούν τα ζώα από το σπιτικό περιβάλλον, έστω κι αν δεν έχει βρεθεί αλλεργία σ’ αυτά, για λόγους προφύλαξης.
Όταν υπάρχει αλλεργία σε ένα είδος ζώου (π.χ. γάτα) μετά την απομάκρυνση του από το σπίτι ο ασθενής είναι δυνατόν να παρουσιάζει αλλεργικές κρίσεις ακόμη και αρκετούς μήνες αργότερα. Αυτό γιατί κι αν το ζώο απομακρύνθηκε τα αλλεργιογόνα του βρίσκονται μέσα στο σπίτι, στα χαλιά, τις ταπετσαρίες κλπ για πολύ καιρό ακόμη. Γιαυτό επιβάλλεται ένα προσεκτικό καθάρισμα.

Υπάρχει κάποια μέθοδος για να εντοπίζονται οι υπεύθυνες για την αλλεργική ρινίτιδα ουσίες ( δηλ. τα υπεύθυνα για κάθε αλλεργικό άτομο αλλεργιογόνα;)

Ευτυχώς ναι. Ο εντοπισμός είναι σήμερα δυνατός με τις μεθόδους διάγνωσης της αλλεργίας. Αυτές περιλαμβάνουν:
α) τη λήψη του ιστορικού, όπου περιγράφονται με ακρίβεια τα συμπτώματα και οι εποχές που εμφανίζονται αυτά τα συμπτώματα
β) τις δερματικές δοκιμασίες ( tests αλλεργίας) και
γ) αιματολογικές εξετάσεις.

Τι είναι τα δερματικά tests; (ή δερματικές δοκιμασίες;)

εισάγεται μέσα στο δέρμα (στο βραχίονα ή την πλάτη), μικρή ποσότητα διαφόρων αλλεργιογόνων ουσιών. . Τ

Κατά τις δερματικές δοκιμασίες, (Prick test), τοποθετείται μία σταγόνα αλλεργιογόνου πάνω στο δέρμα και στη συνέχεια με ειδική αιχμή γίνεται δια μέσου της σταγόνας, μικρή αμυχή του δέρματος. Αν υπάρχει αλλεργία, εμφανίζεται μετά λίγα λεπτά αντιδραση του δέρματος, (κοκκινιλα, πομφός και φαγούρα). Ετσι μπορούμε να γνωρίζουμε με ασφάλεια που είναι και που δεν είναι κάποιος αλλεργικός.
Η έρευνα για την ανεύρεση των αιτιών μιας αλλεργίας μοιάζει όμως συχνά με την εγκληματολογική έρευνα. Ο ύποπτος δεν είναι πάντοτε μόνο αυτός που πιστεύουμε. Μερικές φορές υπάρχουν εκπλήξεις: βρίσκεται ο ένοχος και μετά αποκαλύπτεται ότι είχε συνένοχο. (Διασταυρούμενη αλλεργία). Πρέπει να εντοπισθεί και αυτός κ.ο.κ.  Χρειάζεται υπομονή, επιμονή και παρατηρητικότητα..

Και με τις τροφές τι γίνεται;

Οι τροφές πράγματι μπορούν να προκαλέσουν αλλεργική εκδήλωση. Πρέπει όμως να ξεχωρίζουμε την τροφική αλλεργία από τις ψευδοαλλεργικές τροφικές αντιδράσεις.
Το θέμα είναι τεράστιο και δεν εξαντλείται.
Γενικά χαρακτηρίζουμε σαν ψευδείς τροφικές αλλεργίες εκείνες τις αντιδράσεις που μοιάζουν με τις αλλεργίες, αλλά δεν έχουν τον ίδιο ανοσολογικό μηχανισμό. Υπάρχει δηλ. άλλος μηχανισμός που προκαλεί τα συμπτώματα. Οι ουσίες που προκαλούν αυτές τις ψευδοαλλεργίες είναι διάφορα πρόσθετα των τροφών όπως χρωστικές ουσίες, συντηρητικά και βελτιωτικά της γεύσης: θειώδη άλατα (Ε220 έως Ε227), νιτρώδη άλατα (Ε249 έως Ε252), βενζοϊκό οξύ και παράγωγα (Ε210 έως Ε21ρ), αντιοξειδωτικά (Ε320 και Ε321), χρωστικές ουσίες (Ε102, Ε110, Ε122, Ε123, Ε124, Ε127, Ε151), βελτιωτικά γεύσης (8550 έως 8553) κ.λ.π.
Όλες αυτές οι ουσίες μπορεί να προκαλέσουν συμπτώματα που μιμούνται την αλλεργία ή μπορούν να πυροδοτήσουν αληθείς αλλεργικές αντιδράσεις.
Συμβουλή: Ιδιαίτερη προσοχή λοιπόν στη κατανάλωση τυποποιημένων προϊόντων πάσης φύσεως: αναψυκτικά, γλυκά, αλλαντικά, κονσέρβες, παγωτά, καραμέλες, Ηamburgers, επεξεργασμένο κρέας, γαριδάκια, σοκολάτα, μπισκότα κ.λπ. κ.λ.π
Υπάρχουν όμως και τροφές που προκαλούν αληθή τροφική αλλεργία δηλ. αντίδραση που αναφέρεται σε ανοσολογική διαταραχή. Τρόφιμα που συχνά προκαλούν αλλεργίες είναι το αυγό, το φιστίκι, το ψάρι,οι ξηροί καρποί, το γάλα (κυρίως για μικρά παιδιά), η σόγια κ.α.

Άλλες βλαβερές και τοξικές ουσίες;

Υπάρχει ένα μεγάλο πλήθος ουσιών που χρησιμοποιούμε στη καθημερινή μας ζωή, που μπορούν να δράσουν σαν αλλεργιογόνα: τα απορρυπαντικά, τα σπρέι, τα στιλβωτικά, η κιμωλία και πάρα πολλά άλλα που ο αριθμός τους δεν έχει τέλος. Οι ουσίες αυτές είναι ιδιαίτερα επικίνδυνες για τους αλλεργικούς που προσβάλλονται από αναπνευστικές αλλεργίες και μπορούν να προκαλέσουν από μία απλή ρινίτιδα ή βήχα ως μία πραγματική κρίση άσθματος.

Υπάρχει διαφορά μεταξύ αλλεργίας και ερεθιστικής δράσης μιας ουσίας;

Ναι. Η αλλεργία εκδηλώνεται μέσω ενός συγκεκριμένου και πολύπλοκου μηχανισμού στο αλλεργικό άτομο. Η ερεθιστική δράση ορισμένων ουσιών εκδηλώνεται σε όλα ανεξαρτήτως τα άτομα και το αποτέλεσμά της εξαρτάται από την τοξικότητα της ουσίας και τη δεκτικότητα του ατόμου.
Ο καπνός του τσιγάρου για παράδειγμα δεν προκαλεί αλλεργία αλλά ερεθιστική δράση. Η ερεθιστική αυτή δράση ασκείται σε όλους ανεξαρτήτως. Ειδικά όμως σε ένα αλλεργικό άτομο μπορεί να προκαλέσει εντονότατη ενόχληση ή ακόμη και δύσπνοια.                           Το ίδιο συμβαίνει και με τη μόλυνση της ατμόσφαιρας (νέφος). Δεν πρόκειται για αλλεργία στο νέφος αλλά για ερεθιστική δράση που εκδηλώνεται εντονότερα στα αλλεργικά άτομα.

Τι θεραπευτικές δυνατότητες υπάρχουν σήμερα για την αντιμετώπιση της αλλεργικής Ρινίτιδας

Η αντιμετώπιση της αλλεργικής Ρινίτιδας μπορεί να γίνει:
1) Με την εφαρμογή μέτρων για την αποφυγή των υπεύθυνων αλλεργιογόνων. Αυτό αφορά ιδιαίτερα την περίπτωση τής αλλεργίας στην οικιακή σκόνη, τα ακάρεα και τα οικιακά ζώα (γάτα, σκύλο κ.λ.π).
2) Με τη φαρμακευτική αγωγή. Μια μεγάλη ποικιλία φαρμάκων για την ανακούφιση από τα συμπτώματα, όχι όμως για θεραπεία της αλλεργικής ρινίτιδας. Χρησιμοποιούνται διάφορα αντισταμινικά, διάφορα κολλύρια, σταγόνες και ρινικά σπρέι.
Η κυριότερη παρενέργεια των αντισταμινικών φαρμάκων είναι η υπνηλία και γιαυτό δεν πρέπει ο ασθενής να καταναλώνει συγχρόνως οινοπνευματώδη, να χειρίζεται πολύπλοκες μηχανές ή να οδηγεί αυτοκίνητο. Σημαντική ανακούφιση των συμπτωμάτων της αλλεργικής ρινίτιδας επιτυγχάνεται σήμερα με την χορήγηση ενδορρινικών κορτικοστεροειδών υπό μορφών σπρέι. Τα φάρμακα αυτά μπορούν να χορηγηθούν για μεγάλο χρονικό διάστημα ανακουφίζοντας τον ασθενή από τα συμπτώματα της αλλεργικής ρινίτιδας ακόμη και στην παιδική ηλικία.
3) Με την ανοσοθεραπεία, (ή απευαισθητοποίηση), που αποτελεί μια ειδική μέθοδο Θεραπείας, όπου χορηγείται στον άρρωστο το υπεύθυνο αλλεργιογόνο σε σταδιακά αυξανόμενες δόσεις για σχετικά μεγάλο χρονικό διάστημα, με σκοπό να ελαττώσει τη συχνότητα και τη σοβαρότητα των κλινικών εκδηλώσεων της νόσου αλλά και να μειώσει την ανάγκη χορήγησης φαρμάκων. Από διάφορες μελέτες σήμερα πιστεύουμε ότι το ποσοστό επιτυχίας της ανοσοθεραπείας στην αλλεργική ρινίτιδα φθάνει το 70-85%.

Ορισμένα σημεία που πρέπει να τονισθούν ιδιαίτερα σε σχέση με τη θεραπεία είναι τα ακόλουθα:
– Η αλλεργική ρινίτιδα δεν πρέπει να αντιμετωπίζεται μόνο σαν ένα απλό σύμπτωμα αλλά σαν έκφραση της αλλεργικής υπερευαισθησίας του οργανισμού.
– Απαραίτητη προϋπόθεση για την εφαρμογή μάς μακροχρόνιας θεραπείας αποτελεί η καλή συνεργασία γιατρού, ασθενούς και περιβάλλοντος. Πρέπει να υπάρχει συνεχής επαγρύπνηση όλων αυτών για την ανακάλυψη νέων στοιχείων, νέων παραγόντων ή καταστάσεων, που δυνατόν να επηρεάσουν την αλλεργία.
– Η αντιμετώπιση της αλλεργικής ρινίτιδας και γενικότερα της αλλεργίας με μια απλή συνταγή και με την ευχή να σταματήσουν κάποτε οι παροξυσμοί, αποτελεί σοβαρό λάθος.

Η αλλεργική ρινίτιδα μπορεί να ευθύνεται για συχνές ωτίτιδες ή/και ιγμορίτιδες;

Ναι. Εξ αιτίας του οιδήματος ( πρήξιμο) του ρινικού βλεννογόνου και των άφθονων ρινικών εκκρίσεων είναι δυνατόν να αποφραχθούν οι ευσταχιανές σάλπιγγες με αποτέλεσμα καθ’ υποτροπήν ωτίτιδων. Για τους ίδιους λόγους αποφράσσονται τα στόμια των ρινικών κοιλοτήτων και οι ασθενείς παθαίνουν συχνές ιγμορίτιδες.

Κινδυνεύει ένας ασθενής με αλλεργική ρινίτιδα να πάθει άσθμα;

Ναι. Οι ασθενείς με αλλεργική ρινίτιδα εκτός από την κακή ποιότητα ζωής που έχουν, σύντομα ή μετά από παρέλευση μερικών ετών μπορεί να εμφανίσουν βρογχικό άσθμα. Σε μερικούς μάλιστα ασθενείς το άσθμα εμφανίζεται ταυτόχρονα με την ρινίτιδα.